بين احضان العدم تفيض معاناتى فتنتحب الاف اللحظات فى عمرى بحثا عن مملكتى الضائعة عن شريان قلبى المسدود انزوى على صدر الظلام ابحر فى مرافىء ادمعى كالنغم الحزين واوراق قلبى تتقافز مترنحة شاحبة باهتة على ايقاع رياح الالم تذبل تصفر تتساقط ثم تجف وتتفتت لتسرى فى عروقى الارض رماااااد الرماااااد فلم تعد اشجار صبرى وارفة الظلاااال استمع الى حزنى الذى عاشرنى كل عمرى متى يكون على ضفاف عمرى شبحاا اغازل اوراق قلبى بحروف من الالم بدموعى واحزانى وامتطى زورق دموعى واهاتى واحتضن قلبى فى زمان الذكرى واهمس الية واقول ياااااااااااااااااقلبى مااااااا عدت احتمل الصراع الاليم فى يم الالم الكبير والحب فى الارض كالطفل اليتيم فانت قلبى وما حيلتى فلم اجد من يقنع احزانى بالرحيل
الجمعة سبتمبر 12, 2008 8:58 am
